Ziekte van Lyme
Borreliosis
De ziekte van Lyme wordt veroorzaakt door de bacterie Borrelia Burfdorferi. Deze bacterie wordt gewoonlijk doorgegeven na de beet van een teek. Teken komen voor in het bos, de duinen, lage bosjes en gras, maar ook in de eigen tuin! Niet iedereen wordt ziek van een tekenbeet, maar als de ziekte van Lyme doorzet is dat in drie stadia.
Het eerste stadium is mild en betreft vaak algemene klachten als lichte griepachtige verschijnselen met verhoging en kan gepaard gaan met een zich uitbreidende typische huiduitslag op de plaats waar de teek u heeft gebeten. Dit wordt Erythema Migrans (EM) genoemd. EM is een honderd procent zekere besmetting die daadwerkelijk behandeld moet worden. Bij een tekenbeet met EM kan meestal worden volstaan met een korte antibioticumkuur.
Bij het tweede stadium zijn meer uitgesproken klachten van de gewrichten en spieren, van het zenuwstelsel en het hart. De bacterie is dan via de bloedbaan in verschillende organen terecht gekomen. Dan is vaak al intensieve en langere behandeling noodzakelijk.
Bij het derde stadium van de ziekte van Lyme zijn de klachten veel ernstiger tot verlammingen, en invaliderende, ernstige pijn- en reumatische gewrichtsklachten toe.
Doordat het samenstel van klachten (het klinisch beeld) erg variabel is wordt de diagnose soms pas na jaren gesteld. Veelal zijn er wisselende algemene, niet-onderscheidende klachten als vermoeidheid, zwaktegevoel, hoofdpijnen, mist in het hoofd, duizeligheid en concentratieverlies. Verder gevoeligheid voor licht en geluid, hartkloppingen, allerlei darmklachten, uitgebreide en wisselende gewrichtsklachten en spierklachten, dan hier en dan weer daar.
Daar er meerdere orgaansystemen door de ziekte van Lyme besmet worden is het soms moeilijk voor de huisarts om in de lijst van klachten onderscheid te maken. Gewoonlijk betreft het een combinatie van klachten van de hersenen en het zenuwstelsel tot verlammingen en pijnen aan toe (neurologie), klachten van de gewrichten, spieren en pezen (reumatologie), klachten van het hart (cardiologie), klachten van de huid (dermatologie) en klachten van het maagdarmkanaal (interne geneeskunde). Ook specialisten die in hun eigen vakgebied denken komen er niet altijd uit.
Voor een juiste diagnosen is bij het eerste consult meer tijd nodig om goed boven water te krijgen welke klachten er spelen en wat het verloop in de tijd is geweest. Daarna kan nauwkeuriger onderzoek worden gedaan in een gerenommeerd laboratorium om tot de juist diagnose en behandeling te komen.
Co-Infecties
Meerdere ziekteverwekkers tegelijkertijd
De ziekte van Lyme kan gecompliceerd worden door co-infecties! Door de beet van de teek krijg je dan naast de Borrelia-bacterie die de ziekte van Lyme veroorzaakt, tegelijkertijd méérdere andere infecties verstouwen. Een teek kan tot veertig verschillende ziekteverwekkers bij zich dragen die een mens ziek kunnen maken. Dergelijke gecombineerde infecties vragen nog meer inzicht van de arts en het noodzakelijke onderzoek.
Het immuunsysteem kan meestal één virus en een bacterie wel aan, maar een combinatie van tegelijkertijd meerdere infecties is voor het menselijk lichaam en de weerstand een probleem. Het leidt tot langdurig verlaagde weerstand en tot chronische, soms jarenlange bestaande ernstige gezondheidsklachten.
De behandelingen met antibiotica zijn maatwerk en voor chronische lymepatiënten vaker langdurig gedurende maanden. Het kan een enkele kuur betreffen of gecombineerde antibiotica in pilvorm (oraal). Als de orale behandeling geen voldoende effect heeft kan een infuusbehandeling worden overwogen. Hiervoor zijn verschillende internationale protocollen (onder ander van de ILADS) bekend. In onze praktijk is inmiddels zo’n in Nederland zo’n 18 jaar ervaring met de verschillende behandelingsvormen.
Risico’s van behandelen bestaan uit de gewone bijwerkingen die voorschrijven van medicijnen en in engere zin antibiotica met zich meebrengen. Het betreft hier voornamelijk allergische verschijnselen en klachten van het maagdarmkanaal. Ernstige allergische reacties zijn mogelijk, maar zeldzaam.
Opsomming van mogelijke tegelijkertijd voorkomende co-infecties: Bartonella Henselae, Bartonella Quintana, Chlamydia pneumonia, Anaplasmose, Erlichiose, Mycoplasma, Streptococcen, Yersinia, Aspergillus, Babesia, Borrelia miyamotoi, Coxsackie virus, Cytomegalovirus, Epstein Barr-virus, Giardia lamblia, Helicobacter pylori, Herpes Simplex, Humaan papillomavirus (HPV), Mycoplasma, Coxiella (Q-koorts), Rickettsia, Teken-encefalitis, Toxoplasmose.